Do spinningu używamy najczęściej żyłek monolitycznych. Plecionki również, ale ich używanie jest mocno ograniczone. Żyłki mają swoje parametry. Najważniejsze to średnica oraz wytrzymałość na zrywanie. Dlatego od średnicy zależy praktycznie wszystko, cała technika spinningowania.
Wędka służy do „posłania" przynęty w wybrane miejsce łowiska. Pełni również funkcję jej steru. Jest również ogniwem łączącym przynętę z wędkującym. Jest amortyzatorem podczas holu i zacięcia. Tyle o jej funkcjach.
W spinningu najważniejszy jest prawidłowo dobrany kołowrotek. Jest to podstawa. Wędzisko i żyłka nie będą dobrze pracować bez prawidłowo ustawionego i funkcjonalnego kołowrotka. Kołowrotki z ruchomą szpulą nie są rewelacyjne dla spinningistów. Wg niektórych książek, ograniczają wyrzut przynęty. Obciążają żyłkę. Siła przeznaczona na wyrzut musi jeszcze poruszyć ruchomą szpulę. Lekkie zestawy wymagają użycia znacznie prostszego kołowrotka ze szpulą stałą. Żyłka uwalniana jest zwojami przy rzucie.
Dobierając przynętę musimy pamiętać o kilku rzeczach. Jak ryba lokalizuje swoją ofiarę. Ma rozwinięty bardzo dobrze zmysł wzroku. Widzi przynętę. Dobór zależy od głębokości oraz przeźroczystości wody. Zapach jest również bardzo ważny, ponieważ ryba nieraz stara się smakować jak np. sum za pomocą swoich wąsów. Lekko trąca zdobycz. Linia boczna ryby odbiera również sygnały o niskiej częstotliwości. Dźwięk, jaki wydaje przynęta jest zatem bardzo ważny. Drgania wynikają z pracy przynęty.
Chodzi tu głównie o martwe rybki uzbrojone odpowiednim dociążeniem. Stosuje się do tego celu różne gatunki ryb. Najczęściej są to płocie, ukleje, ale również bardziej aromatyczne sklepowe makrele czy śledzie. Nie jest i nigdy nie był to wygodny sposób na spinningowanie. Taka przynęta nie była trwała. Wprowadzono zakazy połowu na martwą rybkę na niektórych akwenach. Przez pewien czas zakazano żywca i wszyscy przerzucili się na martwą rybkę.
Celem dodatkowego obciążenia przynęty spinningowej jest przeważnie chęć głębszego prowadzenia przynęty, bądź dalszego rzutu. Przedstawiony przeze mnie w amatorski sposób schemat przedstawia kilka przykładów dodatkowego dociążenia przynęt.
Istnieją ogólne zasady zbrojenia. W działach o poszczególnych przynętach, zwłaszcza typowo spinningowych, czyli sztucznych, opisałem i pokazałem (starałem się pokazać, bo mój talent plastyczny odbiega znacznie od moich chęci) jak uzbroić przynętę. Tak jak w woblerach czy wahadłówkach mamy jasno zaznaczone miejsca na agrafki i kotwiczki, tak przy gumkach nie jest to takie oczywiste. Jednak dokładne zapoznanie się z działem powinno rozjaśnić Wam ten problem.
Omawiając ten dział należy zagłębić się trochę w naturę ryb. Nie jest to celem tego działu. Trzeba pamiętać o ostrożności ryb, o ich zmysłach. Ryba widzi dobrze, słyszy, czuje, a wyczuwa nawet najmniejsze drgania. Podchodząc nad wodę „z marszu" nie zastanawiając się nad tym okrajamy nasze szanse na połów w dniu dzisiejszym. Zaczynając od karpia, gdzie zasiadki trwają czasami kilka dni, aż po lina, gdzie najmniejsze drgnięcie, ruch, cień od razu odstrasza sprytnego i delikatnego karpiowatego.
Ocena użytkowników: 5 / 5
Zestaw to nie tylko wędka, kołowrotek, żyłka i przynęta. Istnieje wiele malutkich pomocniczych wymyślnych rzeczy, bez których nic nie trzymałoby się kupy.
Sposoby pracy poszczególnych przynęt sztucznych opisałem w odpowiednim dziale. Nie będziemy do tego wracać, ale warto o tym wiedzieć. Pomijając nazwy, funkcje, sposoby odbiory przez ryby impulsów, drgań, blasków pamiętajmy, że praca przynęty zaczyna się jeszcze przed wpadnięciem do wody. To jak poprowadzimy przynętę zależy od nas.
Strona 1 z 2
