Tartaria – najbardziej absurdalna teoria spiskowa.

Zaginione imperium gigantów: Tartaria – historia pełna tajemnic i intrygujących pytań

Czy na Ziemi istniała kiedyś cywilizacja olbrzymów? To pytanie od lat fascynuje badaczy i miłośników historii alternatywnej, a odnalezienie legendarnej Tartarii staje się coraz bardziej popularnym tematem.

Tajemnicze imperium Tartarii skrywa wiele zagadek. Pierwsze wzmianki o nim pochodzą z VI wieku i opisują potężne państwo rozciągające się od Europy Wschodniej po Syberię. Zwolennicy teorii o istnieniu Tartarii twierdzą, że zamieszkiwali ją olbrzymi, a dowodem na to mają być m.in. wysokie drzwi i okna w starych budynkach, monumentalna architektura i dziwne ozdoby przypominające cząsteczki wody lub płatki śniegu.

Hipoteza o kosmicznej energii dodaje tej historii jeszcze więcej mistyki. Zwolennicy Tartarii wierzą, że giganci czerpali energię ze słońca i wibracji kosmosu, wykorzystując do tego m.in. wieże i strzeliste budowle, które miały działać jak anteny.

Zagłada Tartarii owiana jest tajemnicą. Niektórzy twierdzą, że imperium upadło w wyniku powodzi błotnej, która zalała większość jego terytorium. Inni upatrują jego końca w światowym spisku mającym na celu zatarcie śladów po gigantach.

Czy Tartaria rzeczywiście istniała? Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Brakuje wiarygodnych źródeł historycznych potwierdzających jej istnienie.

Jednak jedno jest pewne: historia Tartarii rozbudza wyobraźnię i zachęca do poszukiwania odpowiedzi na pytania o przeszłość naszej cywilizacji.

Zamiast skupiać się na spiskowych teoriach, warto docenić intrygujący charakter tej historii i potraktować ją jako inspirację do dalszych badań i odkryć.

Możliwe, że prawda o Tartarii kryje się gdzieś w mroku dziejów, czekając na odkrycie przez odważnych badaczy.

Czy jesteś gotów podjąć wyzwanie i zagłębić się w tajemnice Tartarii?

Pamiętaj: nawet jeśli Tartaria okaże się legendą, sama podróż w poszukiwaniu odpowiedzi na jej temat może być fascynującą przygodą.

Poszukiwacze przygód z całego globu wciąż trwają w poszukiwaniach legendarnej Atlantydy, lecz teraz pojawia się również nowy trend – poszukiwanie śladów Tartarii, mitycznej krainy olbrzymów.

Poznanie historii minionych epok to domena badaczy, którzy śledzą źródła, dokumenty, analizują pozostałości i interpretują ślady naszych przodków. Jednak w dobie internetu, każda informacja może być poddana rewizji i reinterpretacji. Wiele spiskowych teorii poprzednich pokoleń stanowi spójne narracje, które reinterpretują znane nam wydarzenia, rzucając na nie nowe, niepokojące światło. Tartaria, odkrywana na antycznych mapach z XV wieku, stanowi zagadkę dla historyków. Pierwsza wzmianka na jej temat pochodzi od bizantyjskiego historyka Prokopiusza z Cezarei, który opisał cesarza Tartarii pokonanego przez Persów. Mówił o imperium złożonym z wielu plemion i prowincji w Europie Wschodniej, zachodniej Syberii i środkowej Azji. Jednakże źródło tych informacji pozostaje niejasne.

Imperium Tartarii, które zajmowało obszar dzisiejszej Mandżurii i Syberii, według niektórych teoretyków zamieszkiwane było przez olbrzymów. Świadectwem mają być wysokie drzwi i okna w najstarszych budynkach, zachowane do dziś. Ich monumentalność oraz dekoracje, przypominające pod mikroskopem struktury wodne lub płatki śniegu, są uważane za pozostałości po tej zaginionej cywilizacji. Zwolennicy teorii Tartarii twierdzą, że olbrzymie budowle wznoszono dzięki wykorzystaniu energii słonecznej i wibracji kosmosu. Antyczne wieże kościelne czy inne wysokie budowle pełniły rolę anten, zbierając kosmiczne promieniowanie.

Część badaczy sugeruje, że zniszczenie Tartarii nastąpiło w wyniku błotnej powodzi, która zalała większość imperium, pozostawiając jedynie wierzchołki budynków. Zdaniem zwolenników tej teorii, głęboko pod ziemią ukryte są piętra budynków, które zamieszkiwali olbrzymi.

Pod koniec XIX wieku, w ramach rzekomego spisku, miały być prowadzone bitwy mające zatrzeć ślady po gigantach. W wyniku bombardowań zniknęło wiele zabytkowych budynków. Fotografie z tamtego okresu przedstawiają opustoszałe ulice miast na całym świecie, a widok osób poruszających się po błotnistych ulicach między okazałymi budynkami budzi zainteresowanie.

Niektórzy wyznawcy teorii Tartarii twierdzą, że tajemnica ta jest związana z tzw. „wielkim resetem”, który miałby resetować pamięć ludzką o przeszłych cywilizacjach, aby uniemożliwić zbyt duży postęp. Twierdzą również, że budownictwo, które dzisiaj uznajemy za estetyczne, różni się od tego wznoszonego przez Tartaryjczyków, co dowodzi utraty pewnej umiejętności przez współczesną cywilizację.

Chociaż ciekawość wobec zaginionych cywilizacji jest zrozumiała, nie należy jednak pogrążać się w spekulacje i teorie spiskowe. Temat ten pozostaje jednak niezmiernie fascynujący.

Dowiedzmy się zatem więcej o imperium gigantów – Tartarii

Wielu poszukiwaczy prawdy historycznej opierając się o współczesne odkrycia archeologiczne nie bez powodu uważa, że to co wiemy o naszej historii i pochodzeniu człowieka jest niewystarczające. Ta potrzeba uzupełnienia wiedzy często jest motywem powstawania absurdalnych, acz niezwykle ciekawych teorii takich jak teoria o Tartarii. W tym artykule spróbuję Wam przybliżyć tę teorię, przy czym dodam, że jest to teoria rozwojowa i co chwile dopisywane są do niej nowe wątki. Artykuł może być zatem niekompletny.

Tartaria, czasami określana jako Tataria, to termin, który historycznie był używany na określenie rozległych i słabo zdefiniowanych obszarów w Azji Środkowej i Północnej, przede wszystkim na terenach zamieszkiwanych przez Tatarów i inne koczownicze ludy. Obejmowała ona tereny dzisiejszej Syberii, części Kazachstanu, Mongolii oraz inne obszary aż po Ural i niekiedy dalej na zachód.

W przeszłości Tartaria była przedstawiana na mapach jako region, ale nigdy nie była jednolitym państwem czy klarownie zdefiniowaną jednostką polityczną. Wiele razy w historii różne mocarstwa, w tym Rosja i Chiny, prowadziły ekspansję terytorialną, które miały wpływ na losy ludów i ziem określanych mianem Tartarii.

W nowoczesnych dyskusjach termin „Tartaria” pojawia się czasami w kontekstach alternatywnych teorii historii, które nie są poparte dowodami naukowymi i często wprowadzają w błąd. Sugerują one, na przykład, istnienie zapomnianej cywilizacji o wysokim stopniu rozwoju technologicznego, co jest jednak uważane za pseudonaukę i nie znajduje potwierdzenia w wiarygodnych źródłach historycznych.

Teoria o wysoko rozwiniętej cywilizacji Tartarii, jak już wspomniałem, nie ma podstaw w rzetelnych źródłach historycznych i naukowych, a jest częścią alternatywnej teorii historii lub pseudonauki. Zwolennicy tej teorii sugerują, że Tartaria była zaawansowaną cywilizacją, która posiadała technologie i umiejętności znacznie przekraczające to, co współcześnie uznajemy za osiągnięcia innych starożytnych kultur.

Oto niektóre z rzekomych osiągnięć technologicznych, które przypisuje się Tartarii w ramach tej pseudonaukowej narracji:

Zaawansowana architektura: Tartaria miała dysponować technologią umożliwiającą budowę imponujących struktur, które przetrwały wieki. Przykłady takich budowli są często mylnie interpretowane lub przypisywane innym znanym cywilizacjom.
Zaawansowane technologie energetyczne: Niektóre teorie mówią, że Tartaria używała zaawansowanych technologii do generowania i wykorzystywania energii, na przykład za pomocą „eteru” czy innych, mniej znanych źródeł energii.
Technologie komunikacyjne i transportowe: Wymienia się tu między innymi możliwość wykorzystywania latających maszyn czy zaawansowanych systemów transportowych, które pozwalały na szybkie przemieszczanie się po rozległych terenach Tartarii.
Wysoko rozwinięta kultura i sztuka: Tartaria miała rozwiniętą kulturę materialną i duchową, co obejmowało rzekomo zaawansowane techniki w sztuce, literaturze oraz innych dziedzinach kultury.

Jest ważne, aby podkreślić, że te idee nie mają oparcia w dowodach archeologicznych ani akademickich badaniach historii. Większość historyków i naukowców zgadza się, że teorie te są spekulacyjne i nie znajdują potwierdzenia w znanych faktach historycznych ani naukowych. Współczesne zainteresowanie takimi teoriami często wiąże się z rosnącym zainteresowaniem teoriami spiskowymi i alternatywnymi narracjami historycznymi, Wielu poszukiwaczy prawdy historycznej opierając się o współczesne odkrycia archeologiczne nie bez powodu uważa, że to co wiemy o naszej historii i pochodzeniu człowieka jest niewystarczające. Ta potrzeba uzupełnienia wiedzy często jest motywem powstawania absurdalnych, acz niezwykle ciekawych teorii takich jak teoria o Tartarii.

W kontekście pseudonaukowej teorii o Tartarii, niektórzy entuzjaści i propagatorzy tej idei wskazują na różne budowle i struktury na całym świecie, które według nich mogły być dziełem tej zapomnianej, zaawansowanej cywilizacji. Oto kilka przykładów architektury, które są niekiedy przypisywane Tartarii przez zwolenników tej teorii:

Kreml moskiewski: Niektóre teorie sugerują, że oryginalne, bardziej skomplikowane i zdobione części Kremla w Moskwie mogły być dziełem Tartarii, a nie tylko rosyjskich architektów z czasów późniejszych.
Pałace i budowle w Petersburgu: Monumentalne budynki w Petersburgu, takie jak Zimowy Pałac, również są czasami wymieniane jako przykłady architektury, która mogła pochodzić z Tartarii, zamiast być wyłącznie wynikiem europejskiego wpływu architektonicznego w Rosji.
Budowle w Azji Centralnej: Wiele zabytkowych budowli w Azji Centralnej, takich jak mauzolea i meczety, które wykazują wyjątkową jakość wykonania i skomplikowane zdobienia, jest czasami przypisywane Tartarii.
Gotyckie katedry w Europie: Niektóre teorie idą tak daleko, że sugerują, iż gotyckie katedry, znane ze swojej skomplikowanej architektury i wysokości, mogły być technologią przekazaną przez Tartarię, choć brak jest jakichkolwiek dowodów historycznych czy archeologicznych na poparcie takiej tezy.
Starożytne megalityczne struktury: Niektóre megalityczne struktury na całym świecie, które są ogólnie uważane za prehistoryczne, jak Stonehenge czy piramidy, są czasami włączane w narrację o Tartarii jako przykłady technologicznych osiągnięć tej cywilizacji.

Warto podkreślić, że te przykłady nie mają poparcia w naukowej metodzie badań historycznych ani archeologicznych. Są one częścią alternatywnej historii, która nie opiera się na faktach, lecz na spekulacjach i interpretacjach pozbawionych dowodów. Rzetelna nauka opiera się na dowodach, które można zweryfikować, a teorie dotyczące Tartarii jako zaawansowanej technologicznie cywilizacji nie znajdują potwierdzenia w żadnych wiarygodnych źródłach.

Czym jest „eter”?

Koncepcja „eteru” jako źródła energii jest kolejnym elementem, który pojawia się w pseudonaukowych teoriach dotyczących Tartarii. W XIX wieku i wcześniej, eter był hipotetyczną substancją lub medium, które miało wypełniać przestrzeń i umożliwiać przekazywanie światła i innych form energii przez próżnię. Ta idea została ostatecznie odrzucona na początku XX wieku przez teorię względności Alberta Einsteina i rozwój fizyki kwantowej, które wykazały, że eter jako medium nie jest potrzebny do opisu tych zjawisk.

W kontekście teorii o zaawansowanej Tartarii, zwolennicy tej pseudonaukowej narracji często twierdzą, że dawna cywilizacja Tartarii potrafiła manipulować eterem, aby wytwarzać energię lub nawet do celów komunikacji i transportu. Oto kilka przykładów tego, jak opisywane są te rzekome technologie:

Użycie eteru jako źródła energii: Twierdzi się, że Tartaria miała technologię pozwalającą na ekstrakcję energii z eteru, co mogło pozwalać na zasilanie maszyn, pojazdów czy nawet całych miast. Niektórzy idą dalej, sugerując, że technologie te były bardziej ekologiczne i efektywne niż współczesne metody wytwarzania energii.
Eter jako medium komunikacyjne: Sugeruje się, że Tartaria mogła używać eteru do przesyłania informacji na duże odległości, podobnie do współczesnych technologii bezprzewodowych, ale bez potrzeby używania satelitów czy innej nowoczesnej infrastruktury.
Levitacja i transport: Inna koncepcja mówi o możliwościach wykorzystania eteru do celów transportowych, w tym lewitacji lub innych form podróży, które obecnie zarezerwowane są dla nauki-fikcji, jak np. latające pojazdy.

Warto podkreślić, że te koncepcje są czysto spekulatywne i nie mają oparcia w żadnych znanych prawach fizyki czy dowodach naukowych. Są one często inspirowane starszymi teoriami naukowymi i dodatkowo wzbogacane wyobrażeniami o zaawansowanych, utraconych technologiach.

Technologie Komunikacyjne

Zwolennicy teorii o zaawansowanej Tartarii mogą twierdzić, że ta cywilizacja posiadała zdolność do przesyłania informacji na duże odległości bez konieczności stosowania współczesnych środków, jak np. przewody czy fale radiowe. Często opierają się na pomysłach dotyczących wykorzystania „eteru” lub innych tajemniczych medium, które w teorii miały umożliwić komunikację na zasadach podobnych do telepatii lub bezprzewodowej telegrafii.

Technologie Transportowe

Podobnie, w przypadku transportu, teorie te mogą obejmować:

Levitacja i antygrawitacja: Teorie o Tartarii czasem wskazują na możliwość przełamania praw grawitacji, umożliwiając tym samym lewitację lub latające pojazdy.
Zaawansowane pojazdy: Rzekome środki transportu mogły obejmować zarówno lądowe, jak i powietrzne maszyny, które byłyby zdolne do przemieszczania się z niezwykłą prędkością i efektywnością, często z użyciem tajemniczych źródeł energii.

Analiza i Krytyka

Należy jednak pamiętać, że te pomysły nie mają podstaw w rzeczywistości naukowej:

Brak dowodów archeologicznych: Nie istnieją materialne dowody na to, że jakakolwiek starożytna lub średniowieczna cywilizacja posiadała technologie znacznie wyprzedzające swoją epokę w tak dramatyczny sposób. Odkrycia archeologiczne, które by to potwierdzały, po prostu nie istnieją.
Nieścisłości naukowe: Propozycje dotyczące eteru, antygrawitacji czy innych fantastycznych źródeł energii są sprzeczne z obecnym zrozumieniem praw fizyki. Nowoczesna nauka wymaga powtarzalnych eksperymentów i empirycznych dowodów, których dla tych teorii brakuje.

Dyskusja o kulturze i sztuce Tartarii w kontekście pseudonaukowych teorii jest trudna, ponieważ brak jest rzeczywistych dowodów na istnienie tej cywilizacji jako takiej. Jednak zwolennicy teorii o Tartarii często przypisują tej domniemanej cywilizacji wpływy na różne aspekty kulturalne i artystyczne, które są w rzeczywistości częścią innych, dobrze udokumentowanych tradycji historycznych. Oto kilka elementów, które są niekiedy błędnie przypisywane Tartarii:

Architektura

Jak już wspomniano, niektóre imponujące budowle na terenie Rosji, Europy czy nawet Azji są czasami przypisywane Tartarii, choć w rzeczywistości są one wynikiem lokalnych tradycji architektonicznych i historycznych wpływów.

Sztuka

W dziedzinie sztuk plastycznych, zwolennicy teorii o Tartarii mogą sugerować, że pewne style artystyczne lub techniki budowlane, które pojawiły się w różnych miejscach na świecie, miały swoje korzenie w Tartarii. Te idee są jednak spekulacyjne i nie opierają się na faktach archeologicznych czy historycznych.

Literatura i muzyka

Jeśli chodzi o literaturę i muzykę, brak jest jakichkolwiek wiarygodnych dowodów na to, że jakiekolwiek utwory literackie czy kompozycje muzyczne mogą być bezpośrednio związane z Tartarią. W pseudonaukowych dyskusjach, brak konkretów sprawia, że takie twierdzenia opierają się głównie na domysłach lub próbach reinterpretacji znanych dzieł historycznych jako „zapomnianej” dziedziny tartarskiej.

Kultura duchowa i religijna

Niektóre teorie mogą nawet włączać elementy mistyczne lub duchowe, przypisując Tartarii zaawansowane praktyki duchowe lub religijne, które rzekomo wpłynęły na późniejsze tradycje mistyczne czy ezoteryczne.

Historia Tartarii, jak jest przedstawiana przez różne pseudonaukowe źródła i teorie spiskowe, wywodzi się z kilku źródeł i jest złożona z różnych składników. Można ją rozpatrywać w kilku kontekstach:

Historyczne pojęcie Tartarii

Tartaria była historycznym terminem używanym w kartografii i literaturze od średniowiecza do około XVIII wieku, aby opisać ogromne i niezbadane obszary w Azji Centralnej i Północnej. Termin ten nie odnosił się do jednolitej cywilizacji, lecz raczej do różnych koczowniczych plemion i ludów zamieszkujących te regiony, które Europejczycy słabo rozumieli. Wiele map i opisów z tamtego okresu używało nazwy „Tartaria” lub „Wielka Tartaria” do określenia tych obszarów, co niekiedy prowadziło do błędnych wyobrażeń na temat jednolitego imperium lub państwa.

Współczesne pseudonaukowe teorie

Współczesne teorie o Tartarii jako zaawansowanej cywilizacji są stosunkowo nowym zjawiskiem, które zdobyło popularność dzięki internetowi i mediom społecznościowym. Są one częścią większego nurtu teorii spiskowych, które często wykorzystują fragmenty historycznych dokumentów lub artefaktów, interpretując je w sposób, który pasuje do swojej narracji.

Możliwe przyczyny i cele twórców teorii.

Poszukiwanie sensacji: Ludzie często fascynują się tajemniczymi i nieznanymi aspektami historii. Opowieści o utraconych cywilizacjach i zaawansowanych technologiach mogą być atrakcyjne dla tych, którzy szukają alternatyw dla oficjalnych wersji historii.
Niezadowolenie z obecnych wyjaśnień: Niektórzy zwolennicy pseudonaukowych teorii mogą czuć się niezadowoleni lub nieufni wobec nauki i oficjalnych wyjaśnień. Propagowanie teorii o Tartarii może być wyrazem tego rodzaju niezadowolenia.
Manipulacja i dezinformacja: W niektórych przypadkach, teorie takie mogą być świadomie promowane do celów manipulacji opiniami publicznymi lub służyć innym ukrytym celom politycznym czy społecznym.

Architektura

Sztuka

Literatura i muzyka

Kultura duchowa i religijna

Podsumowując, historia o Tartarii jako zaawansowanej cywilizacji jest mieszanką niewłaściwych interpretacji historycznych nazw i miejsc, współczesnej fascynacji tajemnicą, oraz pseudonaukowych teorii, które zyskały na popularności w erze cyfrowej. Warto podkreślić, że te koncepcje są czysto spekulatywne i nie mają oparcia w żadnych znanych prawach fizyki czy dowodach naukowych. Są one często inspirowane starszymi teoriami naukowymi i dodatkowo wzbogacane wyobrażeniami o zaawansowanych, utraconych technologiach.

Tartaria – najbardziej absurdalna teoria spiskowa.